-
1 λιτή
A prayer, entreaty, mostly in pl.,λιτῇσι ἐλλισάμην Od.11.34
;καταβαίνειν ἐς λιτάς Hdt.1.116
; λιταῖς ἀποτρέπει [ αὐτὸν] μὴ πορεύεσθαι ib. 105;λιταῖς πεῖσαί τινα Pi.O.2.80
, cf. 8.8;μαλθάσσειν κέαρ λιταῖς A.Pr. 1008
;ηὔχετο λιταῖσι Id.Pers. 499
;λιτᾶν ἀκούειν Id.Ag. 396
(lyr.);λιτὰς κλύειν Id.Th. 172
(lyr.), cf. E.Or. 1233, etc.;λιταῖς σεβίζειν S.OC 1557
(lyr.); ἐπεύχεσθαι λιτάς ib. 484;λ. δέχεσθαι Id.Ant. 1019
; ἐν λιταῖς στέλλειν with prayers, Id.Ph.60; λιταὶ θεῶν prayers to the gods, E.Supp. 262; but λιταὶ ἐμαυτοῦ ξυμμάχων τε prayers for myself, S.OC 1309: also c. gen. of that by which one prays,γενείου τοῦδ'.. ἐκτεῖναι λιτάς E.Or. 290
. (Poet., [dialect] Ion. and late Prose, BGU 74.15 (ii A. D.).)II Λιταί, αἱ, personified, Prayers of sorrow and repentance, Il.9.502 sq., AP11.361 (Autom.).
Перевод: с греческого на все языки
со всех языков на греческий- Со всех языков на:
- Греческий
- С греческого на:
- Английский